سیب کال

تحمل تراژدی آدم

سیب کال

تحمل تراژدی آدم

من، سیناپس

و بعد فهمیدم،

زمین یک نرون بود در مغز کهکشان

و من یک سیناپس، 

در مدارعصبی آفرینش


امیرحسین قادری

پلاسبوـ۱

بی شک زمان از هر چیز که در زمین شکل می­گیرد نیرومندتر است. حال آنکه خود زمان چیز قابل بیانی نیست. اگر به گفته فیزیکدانان دو قرن اخیر معتقد باشیم، زمان یک جور بازی فریبنده است که با نخستین حرکت در جهان، آغاز شده است و با اخرین حرکت هم پایان می پذیرد. بی تردید در جهانی که حرکتی وجود ندارد، چیزی به نام «چه وقت» وجود نخواهد داشت. حال همین زمان که اصلا معلوم نیست از کجا امده است و به کجا می­رود، نیرومندتر از تمام عناصر پیش می­راند. هر قدرتی را به زوال می­کشد، هر زیبایی را تخریب می­کند و اگر در یک عبارت بخواهیم همه چیز را بیان کنیم و به حشو رایج در متون قرون وسطی دچار نشویم باید بگوییم: زمان نیرومندتر از هر نظمی است و سرانجام آن نظم را به بی نظمی بدل خواهد کرد. 


بخشی از داستان پلاسبو


چه کردی؟

به طواف کعبه رفتم

به درون رهم ندادند


که تو در برون چه کردی

که درون خانه آیی . . .


عراقی