سیب کال

تحمل تراژدی آدم

سیب کال

تحمل تراژدی آدم

از ستاره تا ستاره

آنها که رفتند روی پیشانیشان ستاره بود

و آنها که ماندند

ماندند تا روی شانه هاشان ستاره سبز شود

                                                                  شعر از قزوه