که بی عشق!

خواستم شعری بنویسم یادم به این شعر آمد که در وبلاگ محمدرضا دیده بودمش:

که بی عشق ... مردن به از زندگیست            که بی عشق ... مردن به از زندگیست

نیارد خـــــــــــــــــدا ، روز بی عــشق را            که بی عشق ... مردن به از زندگیست

مپندار تـــــــــــــــــــکرار مصرع خطاست            که تکرار حـــــــــــــق ، سرّ پایندگیست

بیا حضرتــــــــــــــــــــش را زیارت کنیم             جز این هر چه ، اسباب شرمندگیست

سخن از چه گویــــیم ، از این تازه تر ؟            چو با عشق ، هـر کهـــنه را تازگیست

اگر عشق نبوَد ، خدایی کجــــاست ؟             وگر عشق نبوَد ، کـــــــجا بندگیست ؟

اگر عشق نبوَد ، چرا شعر و شــــور ؟              که بی عشق ... مردن به از زندگیست