سیب کال

تحمل تراژدی آدم

سیب کال

تحمل تراژدی آدم

مثنوی داف

من مرغک کنتاکی چرخان

روغن چکد از دلم بر این نان

هم ریخته بال و هم پرینم

هم سوخته خان و مان و دینم

ای داف که بی تفاوتی همیشه

خون دلم از تو، توی شیشه

ادامه مطلب ...