از حکایت من و ثانیه ها

هنوز ثانیه ها تکرار مکرر هر روز اند

و هنوز ثانیه ای نیست که صدای پای تردید

نیاید از گذر آرام تاریکش .

بیا تا برای عبور از شاهراه زندگی

به چشم های بسته ام اعتماد کنم ، من

من که سر پیچ جوانی تند رفتم  و چپ کردم

و جنازه ام را لابلای کتابهای کودکی ام پیدا کردند

هنوز ثانیه ها مرا و مرگ را به بازی گرفته اند

و برای پریشانی پنهان مردی به نام من

هنوز تمامشان

- ثانیه ها را می گویم -

زبان در می آورند  

تا بدانم چقدر در خور تمسخرم

بیا تا دیگر برای هیچکس نگویم

چقدر ثانیه ها بی رحمند