سیب کال

تحمل تراژدی آدم

سیب کال

تحمل تراژدی آدم

ساعت ها و آدم ها

خاطرم آمد که در کودکی به ساعت ها شک داشتم و گاهی برای اینکه آن ها را غافلگیر کنم، ناگهان به آن ها نگاه می کردم، بلکه ببینم که در غفلت من مشغول ِاستراحت هستند؛ و امروز می خوانم که در غفلت من آن ها اصلا نیستند!! 

در غفلت من آن ها اصلا وجود ندارند. اصلا وجود ندارند...


هادی پاکزاد

نظرات 1 + ارسال نظر
ب.چ چهارشنبه 1 آذر‌ماه سال 1396 ساعت 03:46 ب.ظ

اما در غفلت ما تغییرات سریع تر رخ میدند . من که این طوریم .

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد