هرمان هسه                                       HERMANN HESSE

1877 – 1962

او در نظام پر رمز و راز دنیا به دنبال چیزی به نام زندگی می گشت .

حقیقت ، دل زدگی ، عشق ، آرامش ، رهایی

اینها کلماتی هستند که او در سه کتاب دنباله دار خود (سیذارتا ، دمیان ، گرگ بیابان ) با آنها درگیر است و در معنای شان غوطه می خورد تا مگر از ورای این ها به چیزی به نام زندگی دست یابد .

آدمها (قهرمان ها) ی هسه پریشانند . دل زده از زندگی بورژواها و آدمهای عادی .هیچ چیز آنها را راضی نمی کند و می شود در آنها آنتوان روکانتن (قهرمان تهوع سارتر) را به وضوح  مشاهده کرد . اما آنچه تمایز هسه را با سارتر ، کافکا یا حتی صادق هدایت خودمان مشخص می کند ادامه دادن زندگی قهرمان است .  قهرمان نه رها می شود در هاله ای از پوچی ها و ابهامات و نه تمام می شود با خودکشی یا ...

در آثار هسه قهرمان اگر فرصتی داشته باشد راه زندگی و اگر نه حقیقت هستی را در می یابد .

آثار هسه را که درکل تحت تاثیر عرفان بودایی  و طریقه ی ذن نگاشته شده است می توان در زمره آثار کلاسیک و مذهبی نیمه ی اول قرن بیستم به حساب آورد . او با الهام از انجیل و وداهای بودا به رهایی انسان در دوران سیاه جنگ و رنج اندیشیده است و سعی کرده است تا با نشان دادن و تجربه رذیلت ها روش و منش بی نیازی را در یابد و پس از آن پا در سرزمین آزادگی بگذارد .

شخصیت ها ی هسه غالبا در آغاز امر آدم های معمولی با همه ی زشتی های معمولی اند ولی آنچه در پایان داستان های او از اشخاص می بینیم کاملا متفاوت است . شخصیت ها پس از طی مسیر داستان با تجربه واقعیت های خوب و بد زندگی مسیر ی را می یابند که از چشم هر "آدم عادی" پنهان است . موسیقی ، عشق و فلسفه سه عنصری هستند که مثلث فکری هسه را می سازد .

سیذارتا ، گرگ بیابان ، دمیان ، اسپرلوس ، بازی مهره های شیشه ای ، کنولپ ، اعجوبه زیر چرخ از آثار به یاد ماندنی هسه اند .